استاد یا مدرس دانشگاه برترین مرتبه عضو هیئت‌علمی دانشگاه است که برای علاقه‌ مندان به تدریس و فعالیت‌های پژوهشی شغل مناسبی است. از نظر رتبه‌بندی علمی، اساتید دانشگاه در 4 گروه " مربی، استادیار، دانشیار و استاد تمام" قرار می‌گیرند.

 درصورتی‌که فرد با مدرک کارشناسی ارشد وارد حوزه تدریس در دانشگاه شود، در مرتبه مربی شروع به فعالیت خواهد کرد. فرد با مدرک دکترا بسته به سابقه خدمت و نوع فعالیت‌های علمی، پژوهشی و اجرایی قبلی‌اش در یکی از مراتب سه‌گانه بعدی قرار می‌گیرد.
اساتید دانشگاه عمدتاً در دو گروه آموزشی و پژوهشی فعال هستند که بخش عمده فعالیت اساتید آموزشی صرف تدریس می‌شود و برعکس آن اساتید پژوهشی عمده فعالیتشان متمرکز بر تحقیقات و انجام پژوهش‌های مختلف است.

مهارت‌های موردنیاز برای یک استاد دانشگاه

از جمله وظایف یک استاد دانشگاه می‌توان به تهیه طرح درس و برنامه تدریس منطبق با سرفصل دروس دانشگاه و ارزیابی آموخته‌های دانشجویان اشاره نمود که در این راستا به مهارت‌های زیر نیازمند است:

• علاقه‌مندی به امر تدریس، آموزش و پژوهش

• برخورداری از توانایی ارتباطی با دانشجویان و درک ویژگی‌ها، استعدادها و توانمندی‌های آنان

• توانایی مدیریت کلاس‌های درس

• برخورداری از تسلط و تخصص در رشته تحصیلی خود و به‌روز بودن در حیطه تخصصی خود

چگونه استاد دانشگاه شویم و کسب درآمد کنیم؟

 در حال حاضر در اکثر رشته‌ها داشتن مدرک دکترای تخصصی PHD و تحصیل در مقطع دکترا شرط اصلی ورود به حیطه تدریس و شغل استادی دانشگاه است. بااین‌وجود همه افرادی که مدارج بالای تحصیلی را طی می‌کنند، مجوز ورود به شغل استاد دانشگاهی را ندارند.
برای پذیرش و تدریس در دانشگاه، متقاضی باید در فراخوان‌های دانشگاه‌های مختلف شرکت نموده و بعد از پذیرش رزومه خود را برای تدریس در دانشگاه یا مشغول به کار شدن در مراکز آموزش عالی مثل پژوهشگاه‌ها، پژوهشکده‌ها تحویل دهد. همچنین داشتن رتبه علمی بالا در دانشگاه نقش بسیار مهمی پذیرش متقاضی دارد.
ساعاتی که یک استاد موظف است در دانشگاه حضور داشته باشد باید صرف تدریس، تحقیق، فعالیت‌های مدیریتی و اجرایی و پاسخگویی به دانشجویان و راهنمایی آنان و نیز ارتقاء علمی خود از طریق مطالعه، تألیف کتب و ... شود.