کارگردان

بهمن فرمان‌آرا را به کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی می‌شناسند. او در سال 1320 و در مهد هنرهای رنگ‌به‌رنگ ایران یعنی اصفهان چشم باز کرد. نوجوان بود که به پیشنهاد پدر به لندن رفت تا شور و اشتیاق خود به فیلم را با تحصیل در رشته‌ی فیلم‌سازی دنبال کند.
فرمان‌آرا کار در دنیای فیلم را با فیلم کوتاه آغاز کرد و رفته‌رفته به فیلم بلند روی آورد. او با سال‌ها فعالیت‌های مدیریتی، فیلمنامه‌نویسی و کارگردانی در عرصه‌ی سینما کارنامه‌ای پربار دارد که از آن میان می‌توان به شاهزاده احتجاب نوشته‌ی هوشنگ گلشیری اشاره کرد. از دیگر آثار ماندگار فرمان‌آرا نیز کارگردانی فیلم گزارش از کیارستمی و دایره‌ی مینا از داریوش مهرجویی است. او با چند کارگردان و فیلمساز خارجی نیز همکاری کرده است که از آن میان می‌توان همکاری با پل نیومن در فیلم باغ‌وحش شیشه‌ای را نام برد.

سه فیلم بلند بوی کافور عطر یاس، خانه‌ای روی آب، یک بوس کوچولو به کارگردانی فرمان‌آرا،  به سه‌گانه مرگ معروفند و  به ترتیب در سال‌های ۱۳۷۸، ۱۳۸۰ و ۱۳۸۴ ساخته شده‌اند. درون‌مایه‌ی هر سه فیلم به‌نوعی مواجهه با مرگ است. فیلم بوی کافور عطر یاس در هیجدهمین جشنواره‌ی فیلم فجر 8 سیمرغ بلورین گرفت.  خانه‌‌ای روی آب نیز که تضادهای جامعه‌ی ایرانی را به تصویر می‌کشد برنده‌ی سیمرغ بلورین بهترین فیلم بیستمین جشنواره‌ی فجر بود. فیلم یک بوس کوچولو درباره‌ی زندگی دو نویسنده است و صاحب‌نظران بر این باورند که مقصود فرمان‌آرا اسماعیل فصیح و ابراهیم گلستان بوده است.

حکایت دریا آخرین ساخته‌ی فرمان‌آرا است که آن را شخصی‌ترین فیلم او قلمداد می‌کنند و خودش نیز نقش اصلی را در آن بازی می‌کند. این فیلم به‌علت همه گیری کرونا به‌صورت آنلاین اکران شد. ممارست فرمان‌آرا در این سال‌ها به‌خوبی نشان می‌دهد که آدمیزاد تا جان و توان دارد باید به‌رغم ناملایمات پابه‌پای زندگی پیش بیاید، یعنی که حکایت دریاست زندگی.
 دل و جانش برقرار و راهش ادامه‌دار برای خلق آثار ماندگار.