برای آموزش مهارت ارتباط چشمی در کودکان بهترین کار این است که با آن‌ها با احترام و ملایمت برخورد کرده و از رفتارهای اجتماعی کوچک و روابط اجتماعی با همسالان و خانواده‌ها شروع کنید. اگر کودک شما در محدوده سنی 4 تا 11 هست که با تماس چشمی مشکل دارد، این مقاله می‌تواند برای شما کاربردی باشد. در مورد تأثیرات و نحوه تقویت ارتباط چشمی تحقیقات کافی انجام شده و طبق این تحقیقات تماس چشمی یک رفتار اجتماعی مهم و مفید است که به افزایش ارتباط اجتماعی و آگاهی عاطفی کمک می‌کند.
پیشگفتار
در مورد تأثیرات و نحوه تقویت ارتباط چشمی تحقیقات کافی انجام شده و طبق این تحقیقات تماس چشمی یک رفتار اجتماعی مهم و مفید است که به افزایش ارتباط اجتماعی و آگاهی عاطفی کمک می‌کند؛ بنابراین، باید در مورد تماس چشمی با فرزندانمان صحبت کنیم. شیوه‌های مختلف تقویت این شیوه ارتباطی غیرکلامی را بادقت، محترمانه و با ملایمت به آن‌ها بیاموزیم. اما یادتان نرود که هرگز نباید کودکان و جوانان را مجبور به استفاده از تماس چشمی کنیم یا کاری کنیم که آن‌ها به دلیل عدم استفاده از آن احساس کنند که "بد" هستند. در عوض، باید به کودکان اجازه دهیم که به‌تدریج ارتباط چشمی خود را به‌گونه‌ای که احساس راحتی کنند، افزایش دهند.
پیشنهاد چند راهکار برای تقویت ارتباط چشمی
برای توسعه این مهارت تماس چشمی در کودکان بهترین کار این است که با آن‌ها با احترام و ملایمت برخورد کرده و از رفتارهای اجتماعی کوچک و روابط اجتماعی با همسالان و خانواده‌ها شروع کنید.
اگر کودک شما در محدوده سنی 4 تا 11 هست که با تماس چشمی مشکل دارد، می‌توانید با تماشای فیلم و انیمیشن ارتباطات غیرکلامی را در کودکتان تقویت کنید.
اگر کودک شما در محدوده سنی 4 تا 11 هست که با تماس چشمی مشکل دارد، می‌توانید با تماشای فیلم و انیمیشن ارتباطات غیرکلامی را در کودکتان تقویت کنید.
با کودک خود صحبت کنید:
با کودک خود ارتباط برقرار کرده و سعی کنید هر از چند گاهی با او یک صحبت صمیمانه داشته باشید در حین همین گفتگو شما می‌توانید در مورد فواید مختلف تماس چشمی و تأثیر نگاه‌کردن به چشم‌ها یا چهره افراد برای کوکانتان بازگو نمایید و یا از طریق مستندات علمی می‌توانید مزایای ارتباط چشمی را به‌گونه‌ای بیان کنید که کودک احساس شجاعت و اعتمادبه‌نفس بیشتری داشته بدانید از این طریق بهتر می‌تواند بفهمد که مردم چه می‌خواهند و چه فکر می‌کنند؟ در موقعیت‌های دشوار چگونه باید عمل کند و چه بگوید تا ارتباطات و دوستی‌های بهتری داشته باشد.
انعطاف به خرج دهید
نگاه کردن به صورت افراد به‌جای نگاه مستقیم به چشم افراد ممکن است برای برخی از جوانان آسان‌تر باشد، آنان از این طریق به تمام مزایای مرتبط با تماس مستقیم بیشتر چشمی دست می‌یابند.
در این صورت نیازی نیست از افراد بخواهیم که برای مدتی طولانی به‌جای کل صورت فقط به چشم‌ها نگاه کنند، بلکه در این مواقع به آن‌ها پیشنهاد می‌کنیم به‌جای تماس چشمی طولانی یعنی خیره شدن می‌توانند نگاه خود را روی اجزای مختلف صورت بچرخانند .
در این صورت نیازی نیست از افراد بخواهیم که برای مدتی طولانی به‌جای کل صورت فقط به چشم‌ها نگاه کنند، بلکه در این مواقع به آن‌ها پیشنهاد می‌کنیم به‌جای تماس چشمی طولانی یعنی خیره شدن می‌توانند نگاه خود را روی اجزای مختلف صورت بچرخانند .
ارتباط چشمی خود را تقویت کنید
کودکان و نوجوانان از تماشای بزرگ‌ترها می‌آموزند چه بگویند، چگونه رفتار کنند و در برابر عوامل و هنجارهای مختلف چه واکنشی نشان دهند. بنابراین والدین باید مراقب استفاده از تماس چشمی مناسب با فرزندان خود باشند و خیره شدن و یا برقراری ارتباط چشمی غیرملموس احساس ناراحتی را در وجود کودکان پرورش ندهند . در صورت خطا و یا اشتباه کوتاه گاهی اوقات بهتر است در برخی موارد هنگام صحبت کردن نگاه خود را برگردانیم.
اگر می خواهید بدانید چطور با مهارت چشمی می‌توان احساسان دیگران را درک کرد مقاله اهمیت ارتباط چشمی به کودکان و نوجوانان را مطاله کنید.
فقط ناراحتی را با تماس چشمی به کودک انتقال ندهید
اکثر والدین مخصوصاً در جمع‌ها و مهمانی‌های شلوغ فرزندان خود را با تماس چشمی تنبیه می‌کنند و مدام با نگاه‌های مختلف کودکان را مورد آزارقرار داده و اضطراب و نگرانی را به وجود کودک تزریق می‌نمایند. در این هنگام کودک فقط یاد می‌گیرد خشم و ناراحتی خود را با این شیوه ارتباطی غیرکلامی به اطرافیان خود نشان دهد درصورتی‌که روان‌شناسی ارتباط چشمی بیان می‌کند که یک فرد باید بتواند تمام مفاهیم ذهنی خود را از طریق تماس پشمی با دیگران به اشتراک بگذارد.
با کودک خود بازی کنید
بازی‌هایی همچون نگاه‌کردن به یک سو یا کلاهبرداری، استفاده از عینک‌های احمقانه، باختن کسی که اول می‌خندد و یا استفاده از حرکات چشمی برای یافتن یک شب نه‌تنها اهمیت ارتباط چشمی را به‌آسانی به کودکان نشان می‌دهد بلکه افزایش تماس چشمی آن‌ها را در پی خواهد داشت.
استفاده از تصاویر و ویدئوهای متحرک
استفاده از تصاویر خنثی و تصاویری که در داخل آن یک لیزر یا رنگین‌کمان چشم‌ها را به چهره‌ها متصل می‌کند و یا ویدئوهای متحرک باعث می‌شود تا کودک به طور کامل با فرایند تعاملات غیرکلامی به طور کامل آشنا شده و جزئیات آن را به طور کامل درک نماید.
به کودکان خود بگویید که برقراری تماس چشمی ممکن است سخت باشد
به فرزندان خود بفهمانید که برقراری ارتباط چشمی برای برخی از افراد سخت‌تر از دیگران است، چرا که نگاه‌کردن به چهره افراد برای برخی از افراد به دلیل ایجاد احساس ناراحتی یا اضطراب در وجود آن‌ها دشوارتر از دیگران است، این امر باعث می شود وقتی با آن‌ها صحبت می‌کنید از نگاه‌کردن به چهره‌تان طفره روند.
استفاده از تماس چشمی را در وجود کودکان نهادینه کنید
گاهی اوقات کودکان ارتباط چشمی را ناراحت کننده نمی‌دانند، بلکه استفاده از آن و نحوه به کار گیری آن را به کل از خاطر می‌برند و آن را فراموش می‌کنند. در این مواقع به جای افزایش اضطراب کودکان شما می‌توانید راهبردهای موثری را برای به خاطر سپردن این شیوه ارتباطی کشف نموده و آن را به کار ببندید. یادآوری‌های شفاهی مادر، پدربزرگ و... می‌تواند یکی از راهبردهای این مسئله باشد.
ارتباط چشمی یکی از شاه‌راه‌های ارتباط والدین با فرزندشان است که به کمک آن فرزندان خانواده می‌توانند جذب دنیای اطراف خود شده و توانایی خود را برای برقراری ارتباط و ایجاد روابط مؤثر بسنجند. دکتر Nerissa Bauer متخصص اطفال رشدی می‌گوید که تماس چشمی برای رشد اجتماعی، عاطفی و زبانی افراد مختلف مهم است.
ارتباط چشمی یکی از شاه‌راه‌های ارتباط والدین با فرزندشان است که به کمک آن فرزندان خانواده می‌توانند جذب دنیای اطراف خود شده و توانایی خود را برای برقراری ارتباط و ایجاد روابط مؤثر بسنجند. دکتر Nerissa Bauer متخصص اطفال رشدی می‌گوید که تماس چشمی برای رشد اجتماعی، عاطفی و زبانی افراد مختلف مهم است.
بائر می‌گوید: رشد بصری بر مهارت‌های حرکتی ظریف مانند برداشتن و دست‌کاری اشیا تأثیر می‌گذارد در نهایت به نوشتن و سایر فعالیت‌هایی تبدیل می‌شود که نیاز به هماهنگی دست و چشم دارد. اگر کودک شما از تماس چشمی خودداری می‌کند حتماً انواع ارتباط چشمی را برای او تشریح کرده و با استفاده از شیوه‌های مختلف آن‌ها را معرض مشارکت اجتماعی قرار دهید.در مطالعه جدیدی که توسط دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید انجام شد، محققان دریافتند که کودکان مضطرب تمایل به اجتناب از تماس چشمی دارند که می‌تواند تأثیرات دیگری بر نحوه تجربه ترس آن‌ها در مقایسه با دیگران داشته باشد.
